Produkty te bazują na innowacyjnych składnikach oraz dodatkach magnezu, cynku, miedzi, żelaza, jodyny oraz witamin i kwasów omega. W ofercie Sklepu Moja Natura można znaleźć bardzo duży wybór preparatów KREMÓW ŻELI I BALSAMÓW o różnych zastosowaniach. Do najpopularniejszych produktów firmy Dr Retter możemy zaliczyć preparaty Właściwości winka św. Hildegardy z Bingen. Wino świętej Hildegardy w zachodnich źródłach nazywane winem pietruszkowym, ponieważ pietruszka jest jego bardzo ważnym składnikiem. Działa moczopędnie, odtruwająco i pomaga usunąć wodę z organizmu. Głóg poprawia ukrwienie mięśnia sercowego i zapobiega miażdżycy. z organizmu. SKŁAD. Pączki liściowe topoli czarnej (Populus nigra) 100%. Surowiec najwyższej jakości! Pączki topoli bogate są w związki salicylowe (salicyna, populina, salikortyna), flawonoidy, żywice i olejki eteryczne. Obecne są w nich także woski, gumy, garbniki, kwas chryzynowy, mannitol, tłuszcze, kwas galusowy, kawowy, cynamonowy Oczyszczanie organizmu Dieta i odchudzanie Odkwaszanie organizmu Przy Pasożytach Przy Boreliozie przy Candida przy Cholesterolu Skóra, włosy, paznokcie Odporność i wzmocnienie Poprawa nastroju Aromaterapia Profilaktyka Produkty Ojca Grzegorza Produkty Bonifraterskie Zioła Ojca Klimuszki Herbarium św. Jeśli wiemy, że mamy w sobie dużo ognia, to nie powinniśmy dodatkowo rozgrzewać organizmu przez ostrą dietę, ponieważ zaburzymy naszą harmonię. Jeśli będziemy rozgrzewać organizm, jedząc np. pikantne potrawy, to nadmiar ognia może prowadzić do wielu chorób i zaburzeń ( choroby skóry , przedwczesne wypadanie włosów ) . Dyptam – remedium św. Hildegardy na problemy z sercem i układem moczowym. Święta Hildegarda z Bingen w swoim dziele "Physica" poświeciła też miejsce dyptamowi (łac. Dictamnus albus). Podkreślała zdrowotne działanie tej rośliny, którą szczególnie polecała dla osób cierpiących na problemy z sercem. Mniszka zwracała też sUAj.  Maitrunk nalewka z piołunu świętej Hildegardy suplement diety Numer referencyjny: 2395-68190 Na stanie: 26 Przedmioty nalewka z piołunu świętej Hildegardy według receptury średniowiecznej mniszki i zielarki poprawia wydolność i ogólny stan organizmu zawiera sok z liści bylicy i piołun BIO nalewka z certyfikatem Bezpieczeństwo Płatności Darmowa wysyłka od 250 zł! Przejrzysta polityka zwrotów Opis Szczegóły produktu Nalewka z piołunu świętej Hildegardy - wzmacnia organizm, niweluje stan wyczerpania, poprawia wydolność organizmu Hildegarda nazwała piołun mistrzem przeciw wszelkim stanom wyczerpania. Również przed rozpoczęciem kwitnięcia traw i pojawieniem się alergii na pyłki już zimą można zażywać wino. Ekologiczna nalewka piołunowa z certyfikatem BIO Nalewka z piołunu - co mówiła o niej święta Hildegarda? Święta Hildegarda w ten sposób mówiła o swojej nalewce z piołunu: „Eliksir z piołunu stłumi w tobie osłabienie nerek i melancholię, rozjaśni Twój wzrok, wzmocni serce i nie dopuści, aby rozchorowały się płuca; ponadto rozgrzeje żołądek, oczyści trzewia i zapewni dobre trawienie”. („Physica” Dzieło św. Hildegardy z Bingen) Święta Hildegarda znakomicie podsumowała właściwości zdrowotne nalewki. Poniżej znajdziesz wszystkie właściwości, jakie ma ten wyjątkowy eliksir zdrowia. Nalewka z piołunu - właściwości regeneruje organizm i dodaje mu energii poprawia wydolność organizmu poprawia krążenie krwi usuwa złogi z naczyń krwionośnych, co zapobiega miażdżycy reguluje pracę nerek co przyczynia się do lepszego usuwania zanieczyszczeń z organizmu wzmacnia ukrwienie narządów wewnętrznych wspomaga leczenie nerek, w tym kamieni nerkowych pobudza produkcję soków trawiennych, dzięki czemu poprawia trawienie pomaga utrzymać żołądek i jelita w dobrym zdrowiu stymuluje układ odpornościowy do prawidłowego funkcjonowania BIO nalewka z piołunu na wzmocnienie Nalewka z piołunu świętej Hildegardy to produkt ekologiczny. Wszystkie składniki pochodzą z certyfikowanych upraw ekologicznych, na których stosuje się tylko naturalne metody uprawy. Produkt dzięki temu zawiera tylko to, co daje natura - najwyższej jakości naturalne zioła i naturalny piołun. Nie zawiera herbicydów, pestycydów, ani żadnych innych środków ochrony roślin. Nalewka z piołunu św. Hildegardy - jak zażywać? Należy spożywać do 60 ml płynu co 2-3 dzień na czczo, po odmierzeniu lub rozcieńczeniu w wodzie. Zwykle w praktyce stosowane: dla osoby dorosłej o masie ciała ok. 60 kg przyjmuje się kieliszek likierowy – 25 ml nalewki co trzeci dzień na czczo, ale nie więcej niż 60 ml. Zalecana kuracja wzmacniająca od maja do października (3 butelki). Wytrącający się osad wynika ze składu produktu i nie stanowi jego wady. Przed użyciem wstrząsnąć. Skład ekologicznej nalewki z piołunu wermut, miód pszczeli, sok z liści bylicy piołun Dodatkowe informacje Zawartość opakowania 500 ml Suplement diety nie może stanowić zamiennika zróżnicowanej diety Nie należy przekraczać zalecanej porcji dziennej Wstrząsnąć przed użyciem Produkt nie jest polecany dzieciom, kobietom w ciąży Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu, niedostępnym dla dzieci Produkt zawiera alkohol, nie należy po jego spożyciu prowadzić pojazdów Producent: Hildegard GmbH St Posch, A-4880 Georgen St am Weinberg 23, Austria KIM BYŁA ŚW. HILDEGARDA? KLIKNIJ A NASTĘPNIE PRZEWIŃ W DÓŁ Zobacz także 11 innych produktów w tej samej kategorii: nalewka z piołunu świętej Hildegardy według receptury średniowiecznej mniszki i zielarki poprawia wydolność i ogólny stan organizmu zawiera sok z liści bylicy i piołun BIO nalewka z certyfikatem Opis: Już 28 listopada 2022 rozpoczynamy w naszym ośrodku kolejną edycję niesamowitego postu św. Hildegardy! W czasie tygodniowego turnusu będziecie Państwo mogli nie tylko zasilić swoje "duchowe akumulatory", ale także poznać w teorii i, co ważne w praktyce, oczyszczający i antynowotworowy post według św. Hildegardy. Post prowadzi pani Elżbieta Ruman - dziennikarka, autorka książek, teolog, założycielka Centrum św. Hildegardy w Józefowie. Konsultacje lekarskie będą odbywać się u pani doktor Małgorzaty Stępińskiej - lekarza medycyny, anestezjologa, certyfikowanego specjalista medycyny hildegardowej. Post według świętej Hildegardy to dieta odkwaszająca, antynowotworowa, z której uczestnicy korzystają przez oparta jest na niezwykłych wskazaniach świętej Hildegardy z posiłki w ciągu dnia oparte są na leczniczym orkiszu w postaci kasz, kluseczek i wywarów, z dodatkiem ekologicznych warzyw i owoców. Każdy orkiszowy posiłek zawiera również cenne hildegardowe zioła : galgant i bertram oraz inne wspomagające oczyszczanie organizmy składniki. Dieta pozbawiona jest białek zwierzęcych i tłuszczów. Pomiędzy posiłkami uczestnicy korzystają z napojów ziołowych, i niektórych przekąsek: np. migdałów. Dieta nie powoduje uczucia głodu – a jednak w wyjątkowy i skuteczny sposób poprawia stan organizmu. Centrum Misji Afrykańskich dysponuje częścią rekreacyjno – sportową, gdzie dodatkowo można skorzystać z terapii indywidualnej z fizjoterapeutą, sauny, łaźni parowej, „słonecznej łąki”, tężni oraz strefy cardio, co znakomicie wspomaga oczyszczanie organizmu. Oferta za dodatkową opłatą. W czasie trwania postu w naszym Centrum będzie możliwość uczestniczenia w codziennej Mszy świętej oraz skorzystania z sakramentu pojednania. Koszt tygodniowego postu św. Hildegardy: 1620 zł – pokój jednoosobowy 1420 zł – pokój dwuosobowy Zapisy:Tel. +48 22 35 04 735Mob. + 48 532 689 496E-mail: rekolekcje@ Zapraszamy! W dobie aktualnych zagrożeń epidemiologicznych warto zwrócić uwagę, jak skutecznie możemy sami zadbać o wzmocnienie naszego systemu odpornościowego i chronić się przed zakażeniami. Sprawę wyjaśnia Jolanta Zajdel Prezes Polskiego Towarzystwa Przyjaciół św. Hildegardy w rozmowie z Beatą Jakoniuk-Wojcieszak dziennikarką i doradcą medycyny hildegardiańskiej. SPRAWDŹ!!! JADŁOSPIS I PRZEPISY NA DANIA POSTNE: Trwa ładowanie... Kuchnia Superpokarmy Dieta św. Hildegardy - na czym polega i kto może stosować? 1 z 8Oczyszcza z toksyn i metali ciężkich Orkisz / 123RF Dieta orkiszowa to doskonały sposób na oczyszczenie organizmu z metali ciężkich i toksyn. Metoda odżywiania polecana jest także parom, które starają się o dziecko oraz kobietom w ciąży. Dieta orkiszowa pomoże pozbyć się wielu chorób i nadaje się dla osób w każdym wieku. Orkisz, dzięki zawartości witamin i składników mineralnych, doskonale uzupełnia menu dziecka, zapewniając mu zdrowy rozwój. Na czym polega dieta św. Hildegardy? Polecane dla Ciebie Komentarze Naturoterapię przez wieki praktykowali medycy będący często mnichami, których pragnieniem było wspieranie człowieka w ratowaniu duszy, mieszkającej w słabym ciele. Przede wszystkim ziołoterapia towarzyszyła klasztornym pomysłom na pomoc chorym. Skąd mnisi czerpali wiedzę o zdrowotnych właściwościach roślin? Wierzyli, że przyroda jest apteką Pana Boga i upewniali się w ich działaniu stosując je. Skupiając się jednak na medycynie św. Hildegardy, tak rozpowszechnionej w ostatnich dziesięcioleciach w Europie, wprost trudno nam uwierzyć, iż wszystkie księgi, które pozostawiła po sobie ta niemiecka święta, były, jak twierdzi, napisane z natchnienia Bożego. święta Hildegarda wielokrotnie podkreśla, że nie jest uczoną (indocta), a całą wiedzę, którą pozostawia w swoich księgach, uzyskała w widzeniach. Pragmatyzm człowieka XXI wieku nie jest w stanie objąć umysłem tej prawdy. Potrzebujemy badań naukowych, potrzebujemy potwierdzeń, potrzebujemy doświadczeń. A jednak naturoterapie płynące z medycyny żywieniowej, ziołowej i zabiegowej, a u św. Hildegardy również tej powiązanej z mocą leczniczą kamieni szlachetnych, stosowane przez ludzi, w jakiś sposób równoważą ich wnętrze i wpływają na zdrowie. O św. HILDEGARDZIE Św. Hildegarda została ogłoszona doktorem Kościoła Katolickiego 7 października 2012 roku. Ta benedyktyńska mniszka, mistyczka i wizjonerka, autorka prac teologicznych, medycznych, kosmologicznych, ziołoleczniczych, kompozytorka i poetka, otrzymała od Boga polecenie spisania wszystkiego co widzi, zgodnie z wolą Boga. POLECAMY DZIEŁA ŚW. HILDEGARDY TO: Scivias – Poznaj Drogi Boże; Physica – Przyrodolecznictwo; Cause et Curae – O przyczynach i leczeniu chorób; Liber Vitae Meritorum – Księga zasług życiowych (o odpowiedzialności człowieka); Liber Divinorum Operum – Księga dzieł Bożych (o świecie i człowieku). Holistyczne podstawy Medycyny św. Hildegardy Medycyna Hildegardy jest medycyną holistyczną, według której całościowe leczenie człowieka opiera się na czterech podstawach: obszarze boskim, kosmicznym, cielesnym i duchowym. Jedyną metodą prawdziwego uzdrowienia jest właściwe uporządkowanie tych elementów. Podstawą systemu medycznego Hildegardy była znana od wieków teoria czterech żywiołów, według której świat opiera się na podstawowych elementach: ogniu, powietrzu, wodzie i ziemi. Z nich została stworzona cała natura, w tym człowiek i są one ze sobą ściśle połączone w odpowiednich proporcjach. Harmonia i równowaga między współistniejącymi ze sobą podstawowymi elementami są gwarantami życia i zdrowia. W ludzkim ciele odpowiadają im cztery płyny ustrojowe (soki): krew, śluz, żółć i czarna żółć. Według Hildegardy nie ma chorób nieuleczalnych, ponieważ w przyrodzie znajduje się lekarstwo na każdą dolegliwość, a przemiana wewnętrzna leży w granicach możliwości każdego człowieka. W procesie zapobiegania chorobom i ich leczenia Hildegarda wyróżnia cztery filary, są to: dieta, środki lecznicze, zabiegi i posty. Dieta w tym systemie jest elementem najważniejszym. Najbardziej znamienne dla medycyny Hildegardy jest stawianie ponad wszelkimi zaleceniami ludzkiej indywidualności, odmienności i niepowtarzalności. Aby żyć w zgodzie z naturą i samym sobą, człowiek musi poznać swoją tzw. miarę i stosować ją przy wszystkich wskazanych przez Hildegardę filarach zdrowia, a więc właściwą dla siebie dawkę leków, właściwą ilość produktów spożywczych, porę i czas trwania postu. Ważnym zastrzeżeniem Hildegardy jest to, iż choroby nie można postrzegać w kategorii winy. Choroba nie jest karą za wady, lecz szansą daną człowiekowi od Boga na zmianę całego życia. Jest przejawem Bożej miłości dającej człowiekowi szansę powrotu do viriditas – życiodajnej siły. Program zdrowia Hildegardy opiera się na złotych regułach życia, których zastosowanie sprawia, że ciało otrzymuje to, co niezbędne do zachowania zdrowia i dobrego samopoczucia, a w przypadku choroby – do zlikwidowania fizycznych i duchowych uwarunkowań dolegliwości. PROGRAM ZDROWIA HILDEGARDY OPIERA SIĘ NA NASTĘPUJĄCYCH ZŁOTYCH REGUŁACH ŻYCIA: Właściwie jeść i pić; Czerpać energię życiową z czterech żywiołów świata; Zachować rozsądną równowagę między ruchem i spokojem, czyli pracą i odpoczynkiem; Odnaleźć naturalny rytm snu i czuwania jako równoważących się sił; Praktykować sztukę wydalania soków powodujących choroby; Podtrzymywać uzdrawiające siły duchowe poprzez pełnienie cnót chrześcijańskich. Zastosowanie tych nakazów sprawia, że ciało otrzymuje to, co niezbędne do zachowania zdrowia i dobrego samopoczucia, a w przypadku choroby – do zlikwidowania fizycznych i duchowych uwarunkowań dolegliwości. O temperamentach czyli podstawie diagnozowania w przedwiecznej medycynie W medycynie świętej Hildegardy spotykamy się z niezupełnie nowym, ale od nowa przedstawionym spojrzeniem na temperamenty człowieka, które mają ogromne znaczenie w zakresie predysponowania człowieka do zdrowia lub choroby, ale też do obrania prawidłowego dla siebie stylu życia. Dziś mówimy o genetycznych uwarunkowaniach, a jednak i genetyka płata nam figle. Kiedy zrozumiemy, że temperamenty mają znaczenie dla doboru odpowiedniego odżywiania, jak i zastosowania odpowiednich lekarstw ziołowych, to rozjaśni nam się kwestia dotycząca skuteczności diety i stosowanych lekarstw. Z Galena i AryStotelesa o teorii temperamentów Teoria humoralna – teoria temperamentów, powstała w starożytności, jej zalążki odnajdujemy w Corpus Hippocraticum (De diaeta; De natura hominis), następnie rozwijane są przez Arystotelesa (Problemata, Parva naturalia) i wreszcie przez Galena (130–200). Istotą tej teorii jest uznanie płynów, czyli soków ustrojowych (humorów) za podstawę powstania (względnie) trwałej kompozycji – temperamentum, które dalej powiązane jest z teorią tzw. elementów/żywiołów i ich jakości. Medycyna św. Hildeagrdy, podobnie do medycyny chińskiej skupia się na obserwacji przyrody i jej wpływie na nasze zdrowie. Płyny ustrojowe, o których mowa to: Krew (sanguis); Śluz (phlegma); Jasna żółć; Ciemna/czarna żołć (melina chole/atra bilis). Żywioły zaś to: Woda (aqua); Ogień (ignis); Ziemia (terra); Powietrze (aer). To Arystoteles pozostawia nam filozoficzną myśl dotyczącą przemiany i wpływu żywiołów na zdrowie i życie: „ powstawanie i niszczenie rzeczy ma być wynikiem łączenia się i rozłączania lub przeobrażania się tych elementów” (De gen. et corr. 329 a). Dalej Arystoteles podaje nam pewne jakości, tzw. odpowiedniki materii i formy, którym przypisuje też funkcjonalność dla ciała: Ciepło; Zimno; Wilgotność; Suchość. Ciepło – zimno to jakości czynne, a suchość – wilgotność to jakości bierne. Jak to odczytać? Jakości czynne są ożywcze, tworzą energię, jakości bierne, unieczynniają, zaburzają przepływ energii i przyczyniają się do powstawania chorób. Żywioły i jakości wg Arystotelesa łączą się w logiczne przynależne pary, gdzie każdy z żywiołów ma swoją jakość zarówno czynną jak i bierną. Ogień: ciepły – suchy; Powietrze: wilgotne – ciepłe; Woda: zimna – wilgotna; Ziemia: sucha – zimna. Dochodzimy wreszcie do przełożenia tych rozważań na podstawę ludzkiego zdrowia, bo w tej teorii płyny ustrojowe charakteryzują się poniższymi jakościami: Krew: wilgotna – ciepła; Śluz: zimny – wilgotny; Jasna żółć: ciepła – sucha; Ciemna żółć: sucha – zimna. Właściwa proporcja soków i jakości to krazja, niewłaściwa proporcja to dyskrazja/akrazja. Każdy organizm bowiem ma w sobie właściwą mieszaninę tych jakości i ta z nich, która góruje wpływa na charakterystykę temperamentu: Choleryczny (żółć jasna); Sangwiniczny (krew); Flegmatyczny (śluz); Melancholiczny (ciemna żółć). Co niezwykle ciekawe, to fakt, że owe elementy – temperamenty związane są z jakościami pór roku, w których to w organizmie człowieka mogły uzyskiwać przewagę stosownie do tych pór roku: Wiosna: wilgotna – ciepła/typ sangwiniczny; Lato: ciepłe – suche/typ choleryczny; Jesień: sucha – zimna/typ melancholiczny; Zima: zimna – wilgotna – typ flegmatyczny. Z tego właśnie obserwowania zachowań i wpływu pór roku, można było rozumieć jakiego charakteru patologie mogą towarzyszyć pewnym typom ludzi w odpowiednich porach roku. W medycynie św. Hildegardy to właśnie żywioły stanowią o zdrowiu i chorobie – harmonia żywiołów oraz soków ustrojowych (humory) stanowiła o zdrowiu człowieka. Choroba i leczenie w spojrzeniu św. Hildegardy Leczenie w medycynie św. Hildegardy zawsze rozpoczyna się od zmiany diety, w której charakterystyka jakości pożywienia ma dominujące znaczenie dla doprowadzenia do zrównoważenia soków ciała . Ponieważ z odpowiedniego pokarmu powstają płyny ustrojowe, to podając odpowiedni pokarm, przywracamy równowagę owych soków ustrojowych. Wiodącym zaleceniem jest powzięcie decyzji o przeprowadzeniu postu żywieniowego, by chore ciało mogło odciążyć się i wrócić do zdrowia. Powrót jednak do zdrowia nie zawsze jest tak prosty, by sama zmiana żywienia miała być dostateczną. Dlatego, przywracanie równowagi sokom ciała należy wzmacniać poprzez zastosowanie diety i odpowiednich środków leczniczych – lekarstw ziołowych. Podstawy żywienia u Hildegardy Dieta wg św. Hildegardy to dieta głównie orkiszowo-warzywno-owocowa. Orkisz będący podstawą każdego głównego posiłku, czyli śniadania, obiadu i kolacji odpowiada nowoczesnym trendom odżywiania się pożywieniem o niskim i średnim indeksie glikemicznym. Mleko i jego przetwory oraz mięso i produkty mięsne, traktowane w kuchni Hildegardy jedynie jako uzupełnienie jadłospisu, powinny być spożywane znacznie rzadziej i w ograniczonych ilościach. To dietetyka, która mówi o energii pożywienia poprzez określanie „subtelności” jego typów, czyli właściwości w zależności od tego jak wpływa ono na organizm. Pożywienie może mieć charakter: chłodny, ciepły, suchy, wilgotny i neutralny. „Orkisz jest najlepszym ze wszystkich zbóż. Ogrzewa, odżywia, wzmacnia i jest łagodniejszy od innych ziaren. Daje człowiekowi mocne mięśnie i zdrową krew, szczęśliwy umysł i pogodną duszę" ,,Physica 1131”, św. Hildegarda z Bingen Św. Hildegarda dzieli je na: ROZGRZEWAJĄCE ŚRODKI ŻYWNOŚCI, które winny królować w naszym codziennym żywieniu. Należą do nich: orkisz, koper włoski (fenkuł), jabłko, migdały, nieszpułka, marony (odmiana kasztanów jadalnych), daktyle, jelenina, cynamon, goździki, gałka muszkatołowa i kardamon. ROZPALAJĄCE ŚRODKI ŻYWNOŚCI to przede wszystkim: seler, owies, papryka, mięso wieprzowe, alkohol, kawa, tłuszcz, produkty pieczone i pokarmy smażone. CHŁODZĄCE ŚRODKI ŻYWNOŚCI to np. jęczmień, gruszki, maliny, soczewica, banan, pomidor, kurczak, jogurt, sałaty, surówki, wszelkie owoce południowe. Św. Hildegarda mówi: „są tacy ludzie, którzy są wstrzemięźliwi, kiedy chcą są skąpi i lubią jeść tłuste potrawy. Dlatego zbiera się u nich niebezpieczna flegma, gęsta i sucha, która nie jest wilgotna, lecz gorzka” (Cause et Curae). Wsłuchując się w jej niełatwe rozważania na temat zdrowia zaczynamy postrzegać żywność jako istotny czynnik utrzymania dobrego stanu zdrowia. Gdy w organizmie powstaje choroba, jest ona dla człowieka ostrzeżeniem, ale też szansą na zmianę w życiu, której efektem będzie rozpoczęcie procesu zdrowienia. Aby to zdrowie osiągnąć, św. Hildegarda proponuje zmianę diety, środki lecznicze takie jak posty i środki ziołowe, zastosowanie zabiegów z użyciem kamieni szlachetnych, okładów czy przystawianiem baniek, zrównoważenie aktywności fizycznej i odpoczynku oraz ćwiczenie się w cnotach. HzB: „Dobrze jest, kiedy spożywa go człowiek zdrowy, ponieważ bertram redukuje zgniliznę, pomnaża dobrą krew i rozjaśnia rozum. Ale również osobie chorej, która jest już prawie martwa bertram przywraca siły i nie pozostawia w człowieku niczego niestrawionym, lecz poprawia trawienie”. (Physica Wśród środków leczniczych wymienione są 2 podstawowe i wiodące przyprawy o niezwykle ważnych właściwościach prozdrowotnych, a jednymi z najszerzej rozpowszechnionych lekarstw ziołowych są nalewki przygotowywane przy użyciu wina. BERTRAM (łac. Anacyclus Pyrethrum) Odpowiada za przyswajanie witamin i składników odżywczych z pożywienia, zapobiega ich niedoborom. Wzmacnia i chroni system nerwowy przed toksynami i substancjami trującymi. Oczyszcza jelita z resztek pokarmu. Niweluje wysoki poziom czarnej żółci i zapobiega jej powstawaniu, przez co podnosi nastrój i wzmacnia pogodę ducha. Jest 70 odmian bertramu, ale tylko Anacyclus pyrethrum posiada tak silne właściowości lecznicze i odżywcze. Badania nad działaniem bertramu (3g/d w paru dawkach) na zahamowanie rozwoju AIDS i malarii w Zambii przedstawione w 2006 r w Konstancji. Galgant (łac. Alpinia officinarum) HzB: „Galgant jest ciepły i ma w sobie leczniczą siłę. Kto ma bóle serca lub się obawia, że z powodu serca zasłabnie, niech zje natychmiast odpowiednią ilość galgantu, a poczuje się lepiej. A jeśli ktoś ma w sobie silną gorączkę, to niech pije proszek z galgantu z wodą źródlaną, a on tę gorączkę ugasi.” (Physica Korzeń rośliny spokrewniony z imbirem. Ułatwia trawienie. Znosi skurcze żołądkowo-jelitowe. Poprawia pracę serca i krwioobieg. Zapobiega bólom serca i osłabieniu serca, zawrotom głowy, osłabieniu słuchu oraz udarom i zawałom serca. Zażyty doraźnie przy bólu serca natychmiast otwiera zwężone naczynia, dotlenia i wpływa na dobre ukrwienie mięśnia sercowego i obniżenie podwyższonego ciśnienia krwi. Każdą z powyższych przypraw ziołowych należy używać dodając do wszelkich potraw w ilości od 1 do 3 szczypt, by towarzyszyły one człowiekowi i zapobiegały chorobom. Nalewki na winie Środki lecznicze w postaci nalewek na winie wypływają z pięknego stwierdzenia św. Hildegardy, że wino jest specjalnym sokiem i wzmacnia człowieka, dlatego stosowane z umiarem staje się lekarstwem. Wśród podstawowych receptur wyróżniamy: nalewkę pietruszkową, piołunową, z języcznika oraz rzęsy wodnej. NALEWKA PIETRUSZKOWA – meluvin Zwana „winem nasercowym”, pomaga w kłuciach i bólach serca. Wskazana do zaaplikowania w przypadku, kiedy pojawiają się objawy ze strony klatki piersiowej, świetna jako profilaktyka chorób serca i zastoju krwi. Można ją przygotować samemu i długo przechowywać. Przepis: 10 gałązek świeżej pietruszki z listkami, 2 łyżki octu winnego, ok. 80 g miodu, 1 l dobrego czerwonego wina. Sposób przygotowania: Pietruszkę i wino gotować przez 5 minut, następnie dodać miód i ocet winny. Gotować dalej przez 5 minut. Trzeba doprowadzić do wrzenia, gdyż tylko w takiej temperaturze z pietruszki i miodu powstaje skuteczne połączenia glikozydów nasercowych. W przypadku diabetyków dodaje się tylko 80 g miodu na litr, można użyć też nieco więcej miodu. Z wina na serce należy zdjąć szumowiny, przecedzić je, a następnie przelać do sterylnych butelek. Pić 3 razy dziennie po 1 kieliszku likierowym po jedzeniu. NALEWKA PIOŁUNOWA – maitrunk Św. Hildegarda nazwała piołun: „mistrzem przeciw wszelkim stanom wyczerpania”. W skład tej receptury wchodzi dobry wermut – wino czerwone lub białe, miód pszczeli oraz, co ważne – świeżo wyciskany sok z liści bylicy piołun (Artemisia absinthii), zebranej w maju. HzB: „Piołun jest mistrzem na wszystkie stany wyczerpania. Pij nalewkę z piołunu od maja do października co drugi (trzeci) dzień na czczo, a ona przepędzi twoje osłabienie nerek i czarną żółć, przeczyści oczy, wzmocni serce i nie pozwoli, żeby zachorowały płuca. Ogrzeje żołądek, oczyści trzewia i poprawi trawienie”. Zastosowanie jej wywołuje silne oddziaływanie na wątrobę i nerki, dlatego rekomendowane jest do wspierania leczenia chorób nerek, dróg moczowych, niewydolno... Artykuł jest dostępny w całości tylko dla zalogowanych użytkowników. Jak uzyskać dostęp? Wystarczy, że założysz bezpłatne konto lub zalogujesz się. Czeka na Ciebie pakiet inspirujących materiałow pokazowych. Załóż bezpłatne konto Zaloguj się

oczyszczanie organizmu św hildegarda